MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİTaraflar arasında görülen istirdat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü. Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2002 yılında boşandıklarını, müşterek çocukları ....'nın velayetinin davalı anneye bırakıldığını ve çocuk için iştirak nafakasına hükmedildiğini, 2007 yılında ....'nın .....Lisesi'nde okumaya başlaması nedeniyle ...'den davacı babasının yaşadığı ...'a geldiğini, bu süreçte ....'nın okul parasını, servis ücretlerini, diğer tüm ihtiyaçlarını müvekkilinin karşıladığını, davalı ile şifahi olarak yapılan anlaşma nedeniyle çocuğun ihtiyaçlarını karşılayan müvekkilinin bu döneme ilişkin iştirak nafakasını ödemediğini; davalının şifahi anlaşmaya uymayarak ödenmeyen nafakaların tahsili için müvekkili aleyhine icra takibi başlattığını, müvekkilinin cebri icra tehdidi altında ödemeyi yapmak zorunda kaldığını iddia ederek; 9.140,00 TL'nin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davanın reddini savunmuştur. Mahkemece; davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek; 4.481,36 TL'nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 6098 Sayılı TBK'nın 78/2. maddesinde (818 Sayılı BK'nın 62/2. m) ahlaki bir ödevin yerine getirilmiş olmasından kaynaklanan zenginleşmelerin geri istenemeyeceği hükme bağlanmıştır. Bu bağlamda; davacının çocuğu için bir takım harcamalar yapması, ahlaki bir görevin yerine getirilmesi mahiyetinde olup, TBK'nın 78/2 gereğince talep edilmesi mümkün değildir. Hal böyle olunca mahkemece; davanın reddi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile ödeme belgelerinin asıllarının davacı tarafça ibraz edildiği, okul servis ücreti, okul ücreti ve okula bağışın davacı tarafından yapıldığı gerekçesi ile bu ödemelerin nafaka borcundan mahsubuna karar verilmesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.