Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 10232 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 7420 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı dava dilekçesinde; sitelerinin ortasında bulunan boş arsanın çevre atıkları ve kurumuş otlar nedeni ile rahatsızlık verdiğini, durumu belediyeye bildirdiklerini, belediye ekiplerinin arsayı temizlediğini, ağaç dikebileceklerini söylediklerini, ağaçlandırma yaptığını Mal Müdürlüğünün talebi ile ecrimisil bedellerini ödediğini, ağaçları hazineye bağışlamak için dilekçe verdiğini, dilekçesine cevap verilmediğini, arsanın satış memurluğunca satıldığını belirterek, zorunlu masraf ve ağaç bedeli olan 3000 TL'nin (fazlaya ilişkin hakları saklı olmak üzere) davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı kooperatifin vekili cevap dilekçesinde; taşınmazın önceden 1547/3410 pay kooperatif; 1863/3410 pay hazine adına tapuda kayıtlı olduğunu, ortaklığın giderilmesi sonucunda yapılan ihalede; taşınmazı kooperatifin aldığını, ağaçların taşınmaza faydasının olmadığını, s??külmesinin gerekebileceğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Hazine vekili cevap dilekçesinde; İdare Mahkemesinin görevli olduğunu, husumetin kooperatife yöneltimesinin gerektiğini, davacının izin almadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece; dava tarihindeki ağaç bedelinin sebepsiz zenginleşme değeri olduğu belirtilerek, davacının yetiştirdiği ağaçların bedeli olan 16.300 TL davalılardan müteselsilen alınmasına karar verilmiş; hüküm davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.Somut olayda; davacının davalılara ait olduğunu bildiği taşınmaza zeytin, dut, incir, çam, ardıç, akasya, okaliptus gibi ağaçlar diktiği, ağaçların 15 yaşına geldiği, taşınmazda davalılar paydaş iken, 24/06/2009 tarihli satış ile taşınmaza kooperatifin malik olduğu, davacının dikilen ağaçların bedelini sebepsiz zenginleşmeye dayalı olarak talep ettiği anlaşılmaktadır.Medeni Kanunun 722. maddesi gereğince bir kimse kendi arazisindeki yapıda başkasının malzemesini ya da başkasının arazisindeki yapıda kendisinin veya bir başkasının malzemesini kullanırsa, bu malzeme arazinin bütünleyici parçası olur. Ancak, sahibinin rızası olmaksızın kullanılmış olan malzemenin sökülmesi aşırı zarara yol açmayacaksa, malzeme sahibi, gideri yapıyı yaptırana ait olmak üzere bunların sökülüp kendisine verilmesini isteyebilir. Aynı koşullar altında arazinin maliki de, rızası olmaksızın yapılan yapıda kullanılan malzemenin, gideri yapıyı yaptırana ait olmak üzere sökülüp kaldırılmasını isteyebilir. Aynı Kanunun 723. maddesi gereğince malzeme sökülüp alınmazsa arazi maliki, malzeme sahibine uygun bir tazminat ödemekle yükümlüdür. Yapıyı yaptıran malzeme sahibi iyi niyetli değilse, hâkimin hükmedeceği miktar bu malzemenin arazi maliki için taşıdığı en az değeri geçmeyebilir.Somut olayda; davacının kendisine ait olmayan taşınmaz üzerine ağaç diktiğine göre iyiniyetli olmadığı açıktır; bu durumda davacı sadece TMK'nun 723.maddesi gereğince asgari levazım bedelini talep edebilecektir. Mahkemece yapılacak iş; yukarıda açıklanan esaslar çevrevesinde uzman bilirkişiler aracılığı ile belirlenecek asgari lavazım değerinin davacıya ödenmesine karar vermek olmalıdır. Mahkemece eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.