MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİTaraflar arasında görülen kişisel eşyanın iadesi davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin, eşi olan davalı tarafından müşterek evden kovulduğunu, ancak davalının müvekkiline ait 10 adet bilezik, küpe ve yüzükten oluşan ziynet eşyalarına el koyduğunu, ayrıca müvekkiline ait çeyiz eşyalarının da müşterek evde kaldığını ileri sürerek; ziynet eşyalarının bedeli olan 8.000 TL ile çeyiz eşyalarının bedeli olan 7.000 TL nin faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, 12.06.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile de ziynet eşyası yönünden talebini 16.335 TL ye yükseltmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının müşterek evden ayrılırken ziynet eşyalarını götürdüğünü savunarak, davanın reddini istemiştir.Mahkemece, 16.02.2012 tarihli bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulü ile ziynet eşyalarının bedeli olan 4.947 TL ile çeyiz eşyalarının bedeli olan 2.700 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın tüm, davalı tarafın ise sair temyiz itirazları yerinde değildir.Ancak; davada 10 adet bilezik, küpe ve yüzükten oluşan ziynet eşyalarının dava tarihindeki bedelinin tahsili istenilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise; düğün sırasında davacıya takılan 5 adet bilezik, 1 adet 14 ayar (gerdanlık, künye ve küpeden oluşan) takım, 1 adet taşlı yüzük, 1 adet alyans, 13 adet çeyrek altın, 1 adet yarım altın ve 1 adet ince zincir ve kolyenin dava tarihindeki değerinin 4.947 TL olduğu bildirilmiştir.Hal böyle olunca, mahkemece; HMK. 26. maddesi (HUMK. md. 74) hükmü gereği taleple bağlı kalınması ve davalıda kaldığı ispat edilen ziynet eşyalarının bedeline hükmedilmesi gerekirken, dava dilekçesi ile talep edilmeyen ziynet eşyalarının da bedeline hükmedilmesi suretiyle talebin aşılması usul ve yasaya aykırıdır. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17.06.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.