Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10174 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 2139 - Esas Yıl 2015





MAHKEMESİ : ŞABANÖZÜ ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİTARİHİ : 09/01/2014NUMARASI : 2013/68-2014/3Taraflar arasındaki iştirak nafakasının artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dava dilekçesinde; Şabanözü Asliye Hukuk(Aile Mahkemesi Sıfatıyla) Mahkemesinin 2010/85 Esas 2011/56 Karar sayılı boşanma ilamıyla müşterek çocuklar Çağla ve A... Y...adına hükmedilen ayrı ayrı 150,00 TL iştirak nafakasının; değişen koşullar ve ihtiyaçlar nazara alınarak, ayrı aylık 400,00 TL'ye çıkartılmasına karar verilmesini talep etmiştir.Davalı vekili cevap dilekçesinde; nafakaları düzenli ödediğini, kirada oturduğunu, yeniden evlendiğini, 6 aylık çocuğunun olduğunu, müşterek çocuk Çağla'nın parasız yatılı lisede öğrenim gördüğünü, tarafların gelirleri arasında anormal fark bulunmadığını, savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, müşterek çocuk A.. Y...için 150,00 TL olan iştirak nafakasının 10,00 TL artırılarak 160,00 TL'ye, müşterek çocuk Çağla için 150,00 TL olan iştirak nafakasının 50,00 TL artırılarak 200,00 TL'ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.Dava; iştirak nafakası artırım istemine ilişkindir.Somut olayda; müşterek çocuk Çağla'nın yaşı, eğitim durumu, günün ekonomik koşulları dikkate alındığında takdir edilen iştirak nafakası artırım miktarı Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesine uygun olup, mahkemece iştirak nafakasının aylık 200,00 TL'ye çıkarılmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle davacı vekilinin müşterek çocuk Çağla yönünden iştirak nafakasının artırım oranına ilişkin temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Müşterek Çocuk A...Y... yönünden temyiz itirazlarına gelince;Türk Medeni Kanunu'nun 182/2 maddesi gereğince; velayet kendisine tevdi edilmeyen taraf ekonomik imkanları ölçüsünde müşterek çocuğunun giderlerine katılmakla yükümlüdür.İştirak nafakası takdir edilirken; çocuğun yaşı, ihtiyaçları, okul seviyesi, sosyal çevreye göre yaşam seviyesi, velayet tevdi edilen tarafın ekonomik durumu ile nafaka yükümlüsünün mali gücü birlikte değerlendirilip, hakkaniyete uygun bir nafakaya karar verilmelidir.Dosya içeriğinden; velayet hakkı annede olan müşterek çocuk A... Y...'in 2005 doğumlu ilköğretim öğrencisi, davalının ise, devlet hastanesinde memur olup, aylık 2.000,00 TL gelirinin bulunduğu, 200,00 TL kira ödediği ve aracının olduğu anlaşılmıştır.Nafaka artırım davasının açılması belli bir zaman geçmesine bağlı tutulmadığı gibi, her dava açıldığı tarihe göre değerlendirilmelidir. Önceki dava tarihi ile bu davanın açıldığı tarih arasında 2 yıldan fazla süre geçmiştir. Bu süre içinde tarafların sosyal ve ekonomik durumları değiştiği gibi, çocukların yaşı ve ihtiyaçları da doğal olarak artmıştır.Tarafların gerçekleşen sosyo-ekonomik durumları, nafakanın niteliği ve müşterek çocuk A.. Y...'in yaşı, eğitim durumu ve ihtiyaçları gözetildiğinde; yerel mahkemece takdir edilen iştirak nafakası miktarı çok az olup, hakkaniyete uygun bulunmamıştır.O halde, mahkemece yapılacak iş; müşterek çocuk A... Y...'in yaşı, eğitim durumu, ihtiyaçları, davacı anne ile nafaka yükümlüsü babanın ekonomik durumu gözetilerek, TMK'nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun bir nafakaya hükmetmek olmalıdır. Yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde, aylık 160,00 TL iştirak nafakasına hükmedilmiş olması, doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.