Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 10153 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 8251 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİTaraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R ITemyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü. Davacılar vekili dilekçesinde, davalıların 18 yaşından küçük çocuklarının evlerine girerek, evdeki ziynet eşyalarını aldıklarını, hırsızlık eylemini gerçekleştiren davalıların çocuklarının Çocuk Mahkemesinde yargılanarak ceza aldıklarını belirterek, altınların çalınması nedeniyle uğradıkları zararın aile başkanı olan davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiştir.Dava konusu uyuşmazlık, davalıların reşid olmayan çocuklarının haksız eylemi nedeniyle oluşan maddi tazminatın tazmini talebine ilişkindir. Davalılar, hakkında açılan bu dava, 4721 sayılı yasanın 369.maddesi kapsamında olup aile başkanının sorumluluğu esasına dayanmaktadır. 4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4/1. maddesi; 4721 sayılı Medeni Kanun’un İkinci Kitabı’ndan Üçüncü Kısım hariç olmak üzere (TMK.md.118-395, 5133 sayılı Kanun md.2-3) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesi’nde bakılacağını hükme bağlamıştır.Bu haliyle uyuşmazlığın Aile Mahkemesi’nde çözümlenmesi gerekir. Mahkemece, davaya aile mahkemesi tarafından bakılması için davanın görevsizlik nedeni ile reddi gerekirken Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından bakılarak sonuçlandırılmış olması doğru bulunmamış kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.