MAHKEMESİ : ANTALYA 2. AİLE MAHKEMESİTARİHİ : 27/03/2014NUMARASI : 2013/480-2014/279Taraflar arasındaki nafaka davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:Y A R G I T A Y K A R A R IDavacı vekili dilekçesinde, müşterek çocuk için ödenen aylık 1000 TL iştirak nafakasının kaldırılmasını, olmadığı takdirde makul bir orana indirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile aylık 1000 TL iştirak nafakasının aylık 500 TL'ye indirilmesine karar verilmiş, verilen bu karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.TMK.nun 182. maddesine göre; boşanma kararı ile velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır.TMK.nun 330.maddesindeki düzenleme ise, nafaka miktarının çocuğun ihtiyaçları ile ana ve babanın hayat koşulları ve ödeme güçlerine göre belirlenir, şeklindedir.Somut olayda; dosyanın incelenmesinden, tarafların 2006 yılında anlaşmalı olarak boşandıkları, yapılan boşanma protokolünde, davacı babanın aylık 1000 TL iştirak nafakası ödemeyi kabul ettiği, daacının boşanma davası öncesi K... İlçesinde eczacı olup, boşandıktan sonra, köye yerleştiği, davacı babanın Antalya ili K... İlçesi, S... köyünde ikamet edip,burada eczacılık yaptığı, bölgenin turistik olması nedeni ile yaz aylarında yoğun, ancak diğer aylarda nüfusun az olması ve köyde sağlık kuruluşunun bulunmaması nedeni ile eczanenin işlerinin oldukça azaldığı, davacının yeniden evlendiği, eve 500 TL, eczaneye ise 600 TL kira ödediği, davalı annenin ise Kemer ilçesinde eczane sahibi olduğu,aylık 3000 TL gelirinin, adına kayıtlı 3 adet ev ve bir arsa bulunduğu, müşterek çocuğun da 2002 doğumlu olduğu anlaşılmıştır.Her ne kadar önceki nafaka hükmünden bu yana davacı babanın ekonomik durumunda belli bir azalma olduğu anlaşılıyor olsa da, müşterek çocuk için ilk nafakaya karar verildiği tarih 2006 olup, bu tarihte kabul edilen 1000 TL nafaka ve o tarihten dava tarihi olan 2012 yılına kadar geçen süre de dikkate alındığında, aradan geçen zaman, çocukların ihtiyaçlarının artmış olması gözönünde bulundurularak, nafakanın indirilmesi talebinin reddi gerekirken, kısmen kabulü doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.