MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanığın 06.03.2014 tarihli dilekçesinde sonuç olarak "dosyasının onaylanmasına” karar verilmesini talep etmesi ve “onama” yetkisi Yargıtay'a ait bulunduğundan, “temyizden vazgeçme” olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir, ancak; 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin 2. fıkrasının (b) bendi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108. maddesinin 2. fıkrasındaki düzenlemeler karşısında, ancak hapis veya adli para cezasına ilişkin geçmiş mahkumiyetlerin tekerrüre esas alınabileceği gözetilmeden, adli sicil kaydına esas diğer ilamları da tekerrüre esas olmayan sanığın TCK’ nın 50. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi gereğince kamuya yararlı bir işte çalışmaya dair tedbire çevrilmiş olan hapis cezasına ilişkin ilam nedeniyle mükerrir sayılması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından “cezasının mükerrirlere ilişkin infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasın” dair II nolu bendin 6. nolu alt bendinin çıkarılmasına karar verilmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.