MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,Kabule göre de;1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h. maddesi uyarınca belirlenen 5 yıl 1 ay hapis cezasından aynı Kanun'un 143/1. maddesi gereğince ½ oranında artırım yapılırken hesap hatası sonucu 7 yıl 7 ay 15 gün yerine 7 yıl 6 ay 15 gün hapis cezası olarak belirlenmesi, 2-İşyeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken, sanık savunmasında işyerine ... ile beraber girdiklerini belirtmesi karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,3-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken, hüküm fıkrasında suçun konut dokunulmazlığının ihlali olarak hatalı yazılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 24/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.