MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10.maddesinin 1.fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Yasa'nın 3.maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Sanık ...'in, yokluğunda verilen 26.09.2012 tarihli hükmün, duruşmada bildirdiği adresinden taşındığının anlaşılması üzerine, adres kayıt sistemindeki adresi araştırılmadan, aynı Yasa'nın 35.maddesine göre yapılan tebligatın geçersiz olması karşısında, ögrenme üzerine 25.06.2013 tarihli temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Yakalama tutanağından, sanıkların, yakınana ait binanın bulunduğu sokaktan başka bir sokakta, devriye görevi yapan polis ekibi tarafından şüphe üzerine yakalandıklarının anlaşılması karşısında, hırsızlık eyleminin tamamlandığı gözetilmeden, teşebbüs hükümlerinin uygulanması, 2- Şüphe üzerine yakalanan sanığın, suça konu kabloları çaldıkları binayı göstererek yakınana iadesini sağladığının anlaşılması karşısında, TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, yeniden kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.