Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 926 - Karar Yıl 2017 / Esas No : 9872 - Esas Yıl 2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Başka suçtan farklı yargı çevresinde hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...'ın yokluğunda verilen hükmün, sanık tarafından cezaevinde öğrenme ile 31/12/2014 tarihinde temyiz edildiği, her ne kadar infaz edilen ceza miktarı 1 yıldan fazla ise de temyiz tarihi itibari ile sanığa vasi atanmamış olması ve kanun yoluna başvurma hakkının kişiye sıkı sıkıya bağlı haklardan olması nedeniyle öğrenme üzerine yapılan temyiz isteğinin süresinde olduğu kabul edilerek, sanık ...'ın temyiz talebinin sıfat yönünden reddine ilişkin 06/01/2015 tarihli ek karar kaldırılarak 02/12/2014 tarihli asıl hükmün incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanık ...'ın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanık ...'ın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,2)UYAP ortamından alınan nüfus kayıt örneğine göre, sanık ...'ın karar tarihinden sonra, 14/07/2016 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, TCK’nın 64/1 ve CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca, ölüm nedeniyle hakkında düşme kararı verilip verilmeyeceğinin yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanık ...'in temyiz itirazı açısından ise diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 30/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.