Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 9011 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 20819 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Sanığın, soruşturma evresinde telefonu satmış olduğu yeri göstererek, suça konu telefonun elde edilerek yakınana teslim edilmesini sağladığı anlaşılmakta ise de, telefonu satması karşılığında ....isimli kişiden elde ettiği 225 TL haksız çıkarı iade etmediği ve pişmanlık göstermediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamıştır.Yakınana ait işyerinin içerisinde masanın üzerinde bulunan cep telefonunu alıp götüren sanığın eyleminin 5237 Sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesinde düzenlenen “bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında” hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/1-e. maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;5237 Sayılı TCK’nın 53.maddesinin 1.fıkrasının ( c ). bendinde yer alan hak yoksunluklarının kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, sanığın aynı Yasanın 53/1-c. maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK'nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322.maddesi uyarınca hüküm fıkrasından TCK'nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak, yerine “kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK'nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.