MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Mühür bozma, Karşılıksız yararlanmaHÜKÜM : BeraatDosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-)Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 06.02.2012 tarihli beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;6352 Sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine iade edilmesine ilişkin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.07.2012 tarihli yazısının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusunun geçerli olduğu, bu nedenle mühür bozma suçu yönünden sonradan verilen kararın hukuki değerden yoksun olduğu belirlenerek mühür bozma suçundan sanığın beraatına dair 06.02.2012 tarihli karara yönelik katılan vekilinin temyiz istemi üzerine yapılan incelemede;Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,2-)Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yasanın geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, esastan inceleme yapılarak yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8.maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 Sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 Sayılı Yasanın geçici 2/2. ve 5271 Sayılı CMK’nın 223/4-a. maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.