Tebliğname No : 2 - 2012/151592MAHKEMESİ : Tuzla 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 16/10/2007NUMARASI : 2006/1232 (E) ve 2007/772 (K)SUÇ : Hırsızlık-Konut dokunulmazlığını bozma Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıkların daha önce kasıtlı suçlardan mahkum oldukları anlaşıldığından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan 5271 sayılı CYY.nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmama” koşulunun bulunmaması nedeniyle sanıklar hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Sanıkların konut dokunulmazlığını bozma suçunu birden fazla kişi ile birlikte işlediği mahkemece kabul edildiği halde, 5237 sayılı TCY.nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, yine sanık Ö.. C..'un Yalova Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2002 tarih ve 2002/634-1041 sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan mahkumiyetinin 5237 Sayılı TCY.nın 58/1-2-b madde ve fıkraları gereğince tekerrüre esas olması nedeniyle hükmolunan cezanın aynı maddenin 6.fıkrası gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Katılanın ifadelerinde “saat 00:00 sıralarında 34 VMM 77 plaka sayılı 2002 model Mercedes Benz marka otosunu evinin önüne park ederek saat 01:00 sıralarında ikametinde istirahate ayrıldığını, aynı gün sabah saat 08.00 sıralarında uyandığında evinin dağınık ve aracının yerinde olmadığını fark ettiğini” belirtmesi karşısında; suçun işlendiği zaman diliminin kesin olarak bilinmemesi nedeniyle “kuşkudan sanık yararlanır” kuralı uyarınca eylemin gündüzleyin işlendiğinin kabulü ile hırsızlık suçunda 5237 sayılı TCY.nın 143. maddesinin uygulanamayacağı, yine konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken anılan Yasanın 116/1.maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden TCY.nın 116/4. maddesi gereğince fazla cezaya hükmolunması, 2- Kasten işlemiş oldukları suçtan hapis cezası ile mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17/04/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.