Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 8146 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 27418 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : Mahkumiyet, beraatDosya incelenerek gereği düşünüldü;1- Yokluklarında verilip 28/05/2013 tarihinde tebliğ edilen kararı, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 07/06/2013 ve 10/06/2013 tarihinde temyiz eden sanıklar ...'ın temyiz istemlerinin aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,2-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen beraat kararına yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,3-Sanıklar ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;5237 sayılı TCK'nın 142/2-b maddesindeki düzenlemenin, elde veya üstte taşınan eşyanın özel beceriyle çalınmasını öngördüğü, somut olayda mağdura ait iş yerine giren sanıkların alışveriş yapma bahanesiyle para alıp verme sırasında suça konu paraları aldıklarının ve eylemin bina dahilinde gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek, sanıkların eylemine uyan TCK'nın 142/1-b maddesi yerine, aynı Kanun'un 142/2-b maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 27/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.