MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığının ihlali, Mala zarar verme HÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II-İş yeri dokunulmazlığının ihlali ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda bulunan ... hakkında ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanı tarafından düzenlenen 10/01/2011 tarihli raporda, suça sürüklenen çocuğun işlediği iddia edilen suçun anlam ve önemini kavrama yeteneğine sahip olmadığının belirtilmesi, yine ... C.Başsavcılığı Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezi Şube Müdürlüğünde görevlisince düzenlenen sosyal inceleme raporunda ise, çocuğun yaşına uygun muhakeme yeteneğine sahip olduğunun, olayın mahiyetini anlayabilme ve neden sonuç içerisinde kavrayabilme becerisine sahip olduğu değerlendirilmesinde bulunulması karşısında, sosyal inceleme raporu da eklenerek suça sürüklenen çocuğun işlediği iddia edilen hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarının anlam ve önemini kavrama yeteneğine sahip olup olmadığı yönünden yeniden konunun uzmanı olan bir bilirkişiden veya adli tıp uzmanından rapor alınıp sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 25/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.