Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 7704 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 17791 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Dosya içeriği ve mahkemenin de kabulüne göre, mağdurun konutuna girilerek, içeriden dizüstü bilgisayar, para ve çeşitli eşyalar ile birlikte alınan aracın anahtarıyla konuttan çıkıp hemen konutun önünde bulunan aracın çalınması şeklinde gelişen olayda, araya zaman aralığı girmediği ve eylemin kesintiye uğramadan devam ettiği, eylemin bütün halinde tek bir hırsızlık suçunu oluşturduğu, suça vasıf verilirken TCK.nun 44.maddesi uyarınca fikri içtima hükümleri gözetilip eylem bütünlüğü içindeki en ağır niteliğe dayanılması gerektiği ve bu nedenle eylemin 5237 sayılı TCY.nın 142/2-d maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde aynı Yasanın 142/1-b maddesiyle hüküm kurulması ve sanık ...'e ait adli sicil kaydında geçen ... 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.09.2006 tarih ve 263-864 sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK.nun 142/2-d, 143. maddeleri uyarınca verilen ve 09.10.2006 tarihinde kesinleşen, 3 yıl 9 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas nitelikte olduğu gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedenleri yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCY.nın 53/1-a-b-c-d-e maddesi uyarınca hükmolunan güvenlik tedbirlerinin mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı Yasanın 53/1-c maddesi uyarınca hükmolunan kendi alt soyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,2- Yargılama giderlerinin sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğinin kararda gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 326/2. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CYUY.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasanın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, “TCY.nın 53/1. maddesi ile ilgili bölümün” hükümden çıkarılarak yerine, “sanıklar hakkında 5237 sayılı TCY.nın 53/1-a-b-c-d-e maddesi uyarınca hükmolunan güvenlik tedbirlerinin mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı yasanın 53/1-c maddesi uyarınca hükmolunan kendi alt soyları üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin ise koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına ve sanıkların sebebiyet verdikleri toplam 87,00 TL yargılama giderinin sanıklardan ayrı ayrı ve eşit olarak tahsiline, karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.