Tebliğname No : 2 - 2012/139472MAHKEMESİ : İzmir 19. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 14/02/2012NUMARASI : 2012/38 (E) ve 2012/125 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanığın, hakkında verilen karar daha önce kesinleşen diğer sanık Orhan ..ile birlikte, 21/02/2002 tarihinde, yakınana ait inşaatı henüz tamamlanmamış olan ancak muhkem olan kapıları takılı, pencerelerinde ise demir korkuluk bulunan binaya giriş kapısı bir cisimle zorlanarak kapı kilidi bozulmak suretiyle girip, pek fahiş değerde olan suça konu eşyaları çalması, sanıkların 19.04.2002 tarihli ifadelerinde, saat 20.00'de meydana geldiğini belirtikleri eylemin 18.04.2002 tarihli başka bir olaya ilişkin olması ve davaya konu suçun hangi saatte işlendiği konusunda kesin bir bilgi bulunmaması nedeniyle bu durum sanık lehine değerlendirilerek eylemin gündüz vakti işlendiğinin kabulünde zorunluluk bulunması, suçun işlendiği binanın henüz inşaat aşamasında olması ve konut olarak kullanılmaması nedeniyle konut dokunulmazlığını bozma suçunun unsurlarının oluşmaması ve sanık hakkında kesinleşen 05.08.2003 tarihli karar ile 765 Sayılı TCK’nın 493/1, 522 (pek fahiş) maddeleri uyarınca 3 yıl 6 ay hapis cezasına hükmolunduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyan hırsızlığın yanı sıra, şikayetin devam etmesi nedeniyle, aynı Kanunun 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçunu da oluşturduğu gözetilerek, mala zarar verme suçu yönünden CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip, 5237 sayılı TCK'nın 7. ve 5252 sayılı Kanunun 9. maddeleri uyarınca sanık hakkında daha önce kesinleşen 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522. maddeleri uyarınca hükmolunan 3 yıl 6 ay hapis cezası ile5237 sayılı TCK'nın ilgili tüm hükümleri olaya uygulanarak bulunacak ceza miktarı karşılaştırılmak suretiyle lehe olan yasanın belirlenmesi gerekirken, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143/1, 62, 116/4, 119/1-c, 62, 151/1, 62. maddelerine uyduğu ve aleyhe sonuç doğurduğu gerekçesiyle sanık hakkında 765 sayılı TCK uyarınca yazılı şekilde 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522, 59/2. maddeleri uyarınca hüküm kurulması, 2- Kabule göre de; a) Uyarlama yargılaması sırasında karşılaştırma yapılırken, daha önce 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522. maddelerine göre kurulan 3 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin 05.08.2003 tarihli mahkumiyet hükmü kesinleştiğinden, karşılaştırma sonucunda 5237 sayılı TCK uyarınca yapılan uygulamanın sanığın lehine olmadığının tespiti halinde, uyarlama isteminin reddine karar verilmesi gerektiği, 765 sayılı TCK uyarınca verilen ve önceden kesinleşen hükümde değişiklik yapılamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında kesinleşen hükümde 765 sayılı TCK'nın 59/2. maddesi uygulanmadığı halde, bu kez uygulanarak, 2 yıl 11 ay hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza belirlenmesi, b) Uyarlama yargılamasında yapılan yargılama giderlerinin sanığın kusurundan kaynaklanmadığı gözetilmeden, kamu üzerinde bırakılması yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.