Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 7150 - Karar Yıl 2012 / Esas No : 21087 - Esas Yıl 2010
Tebliğname No : 4 - 2008/219669MAHKEMESİ : Seydişehir Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 09/07/2008NUMARASI : 2008/229 (E) ve 2008/354 (K)SUÇ : HakaretDosya incelenerek gereği düşünüldü;Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Sanığın balkondan kendisine hakaret ettiğini duyan ve sanıkla aynı apartmanda oturan katılanın olayın akabinde durumu komşusu D.. K..’a anlatmak için dairesinden dışarı çıktığı sırada, sanığın daire kapısını açarak apartman boşluğunda katılan’a tekrar hakaret etmesi şeklinde gerçekleşen olayda, hakaret eylemlerinin gerçekleştiği zaman aralığı katılan ve tanıklardan sorularak duraksamaya yer bırakmayacak şekilde belirlenip tespit edilen zaman aralığının sanığın kastının yenilendiğini gösterip göstermeyeceği, eylemin kesintiye uğrayıp uğramadığı irdelenerek sonucuna göre sanığın eyleminin bütünü itibariyle tek suç oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesi uyarınca sanığın cezasının artırılması,2- Sanığın adli sicil kaydına konu olan ve tekerrüre esas alınan Seydişehir Sulh Ceza Mahkemesinin 26.04.2006 tarih ve 2006/99-116 sayılı ilam ile yine aynı mahkemenin 21.04.2006tarih ve 2006/83-108 karar sayılı ilamıyla trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan tayin olunan adli para cezalarının miktar?? itibariyle 1412 sayılı CMUK.nun 305.maddesi gereğince kesin nitelikte olduğu ve aynı kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olmayacağı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK.nun 58/6.maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,3- Kabule göre de; 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/2. maddesi uyarınca en ağır hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerekirken iki ayrı hükümlülüğü tekerrüre esas alınarak karışıklığa yol açılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 22.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.