Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6746 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 22523 - Esas Yıl 2009





Tebliğname No : 3 - 2007/219220MAHKEMESİ : İzmir 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 10/05/2007NUMARASI : 2007/318SUÇ : Kasten yaralama Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosyadaki adli sicil kaydına göre tekerrüre esas sabıkası olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK' nun 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceğinin ve mükerir hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak; 1-Sanığın suç tarihi itibariyle daha önce üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması karşısında suçu işledikten sonraki yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermediği nazara alınıp tekrar suç işleyip işlemeyeceği konusunda oluşan kanaat değerlendirilerek cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken, sanığın 5237 sayılı TCK'nın 51.maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenmesine engel teşkil etmeyen adli para cezasından ibaret ilamları esas alınmak suretiyle geçmişteki sabıkalı kişiliğini değerlendiren yeterli olmayan gerekçeyle cezanın ertelenmemesine karar verilmesi, 2- TCK' nun 53/1. maddesinin a,b,d,e bentlerinde sayılan haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesi uyarınca hükmolunan kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyumlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmasına dair güvenlik tedbirinin koşullu salıvermeye kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, TCK' nun 53. maddesinin 1. fıkrasındaki tüm haklardan infaz süresi boyunca yoksun bırakılmasına karar verilmesi, 3-Sanığa atılı kasten yaralama suçunun düzenlendiği 5237 Sayılı TCK.nun 86/2 maddesinde öngörülen hapis cezasının üst sınırının iki yıldan az olması karşısında, yargılama sırasında askerlik hizmetini yapan sanık hakkındaki kamu davasının terhis tarihine kadar geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle 353 sayılı Kanunun 20. maddesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 31.03.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.