Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 6590 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 18538 - Esas Yıl 2013
MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;I)Sanık hakkında; Mala Zarar Verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazların incelenmesin de;Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26.maddesiyle, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II)Sanık hakkında; Konut Dokunulmazlığının İhlali ve Hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazların incelenmesin de;Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,Sanığın beyanına göre yargılaması ayrı yürütülen suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte mağdurun evine girerek hırsızlık suçunu gerçekleştirdiği olayda, konut dokunulmazlığının ihlali suçunda TCK.nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezaların infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümlerden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde sayılan hakları kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.