Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6306 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 26702 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 2 - 2009/100151MAHKEMESİ : Elazığ 2. Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 03/02/2009NUMARASI : 2008/748 (E) ve 2009/136 (K)SUÇ : Kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, 1) Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir. Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK'nun 125/1. maddesinde hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırları arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi, 2)Katılanın bir tazminat istemi bulunmadığı gibi dosyaya yansıyan bir zararında belirlenemediği ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da kabul edildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde nazara alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı gözetilmeden sanığın katılanın zararını karşılamadığı biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile sanık hakkında 5271 sayılı CMK.nun 231/5. Maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi, 3)Sanığa gönüllü olarak kamuya yararlı bir işte çalışmayı kabul edip etmediği sorulmadan, 10 ay süreyle gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek yaptırımına karar verilmek suretiyle 5237 sayılı TCK.nun 50/1-f maddesine aykırı davranılması, 4)Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK'nun 50/1-f maddesi uyarınca kamuya yararlı bir işte çalışma tedbirine çevrilmesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar şekilde “genel hizmetler işinde” çalıştırılmasına karar verilmesi, 5)Sanık hakkında TCK.nun 50 maddesi gereği, hapis cezası dışında bir cezaya hükmedildiği halde, TCK.nun 53.maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.