Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 6163 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 18796 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükümlere yönelik sanıklar müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıklar müdafiinin temyiz isteğinin aynı kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hükümlere yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 Sayılı CMK'nın 326/2.maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden zincirleme biçimde tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 1412 Sayılı CMUK'un 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322.maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,"Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına" karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,III-Sanık ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hükümlere yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Ek savunma hakkı verilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması suretiyle 5271 Sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,2-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5271 Sayılı CMK'nın 326/2.maddesi uyarınca sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinin sanıklardan ayrı ayrı alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden zincirleme biçimde tahsiline karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 26/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.