MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlaliHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın başka bir işyerinden gerçekleştirilen hırsızlık olayı ile ilgili yakalanmasından sonra davaya konu camiye ait depodan üç adet kilimi saat 17.00-18.00 arasında çaldığını beyan ettiği, sanığın yakalanmasına kadar mağdurun herhangi bir müracaatının da bulunmadığı, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 17.43'te başladığının anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden ve hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,2-Sanığın caminin bulunduğu avlu içerisindeki depo içerisinden kilimleri çalması şeklinde gerçekleşen olayda, bahse konu deponun camiye ait kilimlerin konulduğu bir yer olduğu, herhangi bir ticari faaliyetin sürdürüldüğü ve herhangi bir kimsenin ikamet ettiği bir yer olmadığı anlaşıldığından, sanığın unsurları oluşmayan konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 31/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.