MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanığın 25/07/2013 tarihli isteminin eski hale getirme ve temyiz mahiyetinde olduğu ve CMK'nın 42. maddesine göre hükmün temyizi aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Dairemizce ve öncelikle karar verilmesi gerektiği belirlenerek yapılan incelemede;Hüküm fıkrasında, başvurulacak yasa yolları, yasa yollarının süresi ve hangi tarihten itibaren başlayacağı, merci ve başvuru şeklinin duraksamaya yer bırakmayacak biçimde açıklanması zorunluluğuna karşı, sanığın yüzüne karşı verilen hükümde, yasa yoluna başvurunun tefhim yada tebliğden başlayacağı belirtilmediği ve bu itibarla sanığın yanıltıldığı ve bu nedenle sanığın temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,Dosya içeriğine, oluşa ve savunmaya göre; olay gecesi alkollü olan sanığın markası, rengi kendi aracı ile benzer olup müştekiye ait park halinde bulunan kilitli aracı kendi aracı zannederek, kendi aracının anahtarı ile çalıştırıp evine gittiğinin, tanık ...'ın sanığı olay gecesi gördüğünü, araç kimin diye sorduğunda kendisinin olduğunu söylediğini, sonra plakaya beraber baktıklarını ve o zaman sanığın yanlış arabayı almışım dediğini, aşırı alkollü olduğunu beyan etmesi ve 16.10.2012 tarihli olay yakalama ve teslim tutanağında, sanığın anahtarı ile deneme yapıldığında anahtarın müştekinin aracının kapılarını açtığı ve çalıştırdığının görüldüğünün tespit edilmesi karşısında, sanığın faydalanma ve hırsızlık kastının bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de;Sanığın suç tarihinde müştekinin sokağa kilitleyerek park ettiği aracını, yanında bulundurduğu yedek anahtarı kullanmak suretiyle çalıştırıp çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesinde düzenlenen “haksız yere elde bulundurulan veya taklit anahtarla ya da diğer bir aletle kilit açmak suretiyle” hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun'un 142/1-b maddesi uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 29/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.