MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1) Dosya içeriğine ve oluşa göre; müştekinin soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında, iskele demirlerini boş arsaya bıraktığını belirtmesi ve dosya içerisinde bulunan 25.08.2012 tarihli olay yeri inceleme raporunda, boş alanda iskele demirlerinin yığın halinde olduğu, 25.08.2012 tarihli olay yeri görgü ve tespit tutanağında da, iskele demirlerinin boş arsada yığın halinde durduğu, arsanın ön kısmında bahçe duvarı olmadığı, açık olduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın inşaat alanı olmayan, boş arsada duran demir iskele çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 141/1 maddesine uyduğu gözetilmeden eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek, tahsis veya kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçu işlendiği gerekçesi ile aynı yasanın 142/1-e maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi, 2) Kabule göre de;Sanık hakkında TCK'nın 142/1-b maddesi gereğince cezalandırılması talebi ile kamu davası açıldığı halde, ek savunma hakkı tanınmadan anılan Yasa'nın 142/1-e. maddesi uyarınca hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 29/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.