Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5776 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 18740 - Esas Yıl 2012





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanık ...'ın adli sicil kaydında yer alan 20/01/2007 tarihinde infaz edilen, Konya 3. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 2004/328 E., 2004/397 K. sayılı ve 12/04/2004 tarihli kararıyla 346,78 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına dair hükümlülüğünün tekerrüre esas olup olmadığı değerlendirilmeden karar verilmesi: sanık ...'nın adli sicil kaydında yer alan 28/06/2008 tarihinde kesinleşen, Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2008/269 E., 2008/545 K. sayılı ve 18/06/2008 tarihli kararıyla 5 yıl hapis cezasıyla hükümlülüğünün ve sanık ...'un adli sicil kaydında yer alan 02/11/2004 tarihinde infaz edilen, Konya 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 1993/1173 E., 1994/808 K. sayılı ve 31/10/1994 tarihli kararıyla 8 yıl 8 ay 6 gün hapis cezasıyla hükümlülüğünün suç tarihine göre tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Sanıkların sadece sarfına neden olduğu yargılama giderlerden sorumlu tutulması gerektiği gözetilmeden tüm yargılama giderlerinden dayanışmalı olarak sorumlu tutulmalarına karar verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,2- Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından hapis cezasıyla mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden yazılı biçimde karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından “Sanığın TCK 53/1-c maddesinde öngörülen hakkını hapis cezasının infazı süresince, TCK 53/1-a, b, d, e maddelerinde öngörülen hakkını bihakkın tahliye tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına,” ve “Bilirkişi gideri 100,00 TL ve keşif gideri 160,24 TL olmak üzere toplam 260,24 TL yargılama giderinin CMK'nun 324 maddesi gereğince sanıklardan dayanışmalı olarak hazine adına tahsiline” biçimindeki bölümlerin çıkartılarak, yerlerine “Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından hapis cezasıyla mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına” ve “Sanıkların sarfına birlikte neden oldukları 260,24 TL yargılama giderlerinin eşit pay edildikten sonra sanıklardan ayrı ayrı alınmasına” eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/03/2013 günü oybirliğiyle karar verildi.