Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5560 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 36314 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 2 - 2013/205172MAHKEMESİ : İzmir 2. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 02/04/2013NUMARASI : 2012/1102 (E) ve 2013/123 (K)SUÇ : Karşılıksız yararlanma Dosya incelenerek gereği düşünüldü;Katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş bulunan yakınan müşteki kurum 20.12.2011 tarihli duruşmada sanığın cezalandırılmalarını talep ettiği halde birleştirilmesine karar verilen İzmir 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/77-76 sayılı dosyasına konu sanığın eylemi nedeniyle davaya katılmak isteyip istemediği sorulmadığından 5271 sayılı CMK.nun 260.maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı olduğu ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini açıkça ortaya koyduğu anlaşıldığından müşteki kurumun 5271 sayılı CMK.nun 237/2.maddesi uyarınca birleştirilen dosya yönünden davaya katılmasına ve katılan kurum vekilinin, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 163/3. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğuna dair suç vasfına yönelik temyiz isteminin yerinde olduğundan sanık hakkında TCK.nun 163/1, 43, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca hükmolunan 1240 TL para cezasından ibaret mahkumiyetin temyizi mümkün olduğu belirlenerek yapılan incelemede; Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-İki farklı tarihte sanığın evinde yapılan kontrollerde sayacın sökük olduğu halde branşman uçlarını birleştirip direk hat çekmek suretiyle kaçak elektrik kullandığı tespit edilen sanığın eylemlerinin 5237 sayılı TCK.nun 163/3. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının hatalı değerlendirilmesi suretiyle, yazılı şekilde hüküm kurulması, 2-Kaçak elektrik kullandığı tespit edilen sanık hakkında 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dahilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, anılan Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince; öncelikle, sanığa "süresi içinde doğan zararı giderdiği takdirde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği hususuna" dair bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, yasal ihtarat yapılmadan ve yalnızca borcu ödemediğini belirten sanık hakkında yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan kurum vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 03.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.