Kanun Detayı

Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 5213 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 26137 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 4 - 2008/178417MAHKEMESİ : Bursa 13. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 12/03/2008NUMARASI : 2007/199 (E) ve 2008/217 (K)SUÇ : Hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanıklara atılı hakaret suçunun uzlaşma kapsamındaki suçlardan olduğu gözetilmeden, 5271 sayılı CMK.nun 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 esas ve 2009/13 karar sayılı kararında belirtildiği gibi, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilirken mahkemece kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararın esas alınması, manevi zararın bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, somut olayda katılanın tazminat istemi bulunmadığı gibi dosya içindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinde sanıklara yüklenen hakaret suçundan doğan ve hakimin basit bir araştırma ile saptayabileceği herhangi bir maddi zararlarının bulunmadığı; suç tarihinden önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti olmayan, cezasının tür ve süresi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasından yararlanmasına engel bir durumu bulunmayan, “sanığın geçmişteki hali ve yargılama sürecinde gösterdiği davranışlar dikkate alınarak tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkememizce kanaat oluşmakla” biçimindeki gerekçeyle haklarında verilen hapis cezaları ertelenen sanıklar hakkında, “Katılanların iç dünyalarında meydana gelen huzursuzluğu gidermemişler” biçimindeki yasal ve dosya içeriğine uygun olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 3- Sanık M.. C..'nin katılana karşı hakaret eylemini cep telefonu ile mesaj yazmak suretiyle gerçekleştirmiş olmasına göre, atılı eylemin 5237 sayılı TCK.nun 125/2. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanunun 125/1. maddesi ile uygulama yapılması, 4- Sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 125/1-2. maddesinin hapis cezası yanında seçenek ceza olarak adli para cezası da öngörmesi karşısında, hapis cezasının seçilmesi sırasında takdir hakkının hangi hukuki gerekçelere dayanılarak kullanıldığı açıkça gösterilmeyerek 5237 sayılı TCK.nun 61. maddesine aykırı davranılması, 5- Sanıklar hakkında, temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi sırasında 5237 sayılı TCK.nun 61. maddesinde belirtilen gerekçelerden hangisine dayanıldığının karar yerinde gösterilmemesi, 6- 5271 sayılı CMK.nun 232/2-b maddesine aykırı olarak sanıklardan M.. C..'nin doğum tarihinin gerekçeli kararda gösterilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.