Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 494 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 21402 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 4 - 2009/143453MAHKEMESİ : Manavgat 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 18.09.2008NUMARASI : 2007/364 (E) ve 2008/401 (K)SUÇ : Hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanık hakkında, hakaret suçu nedeniyle mahkemenin 18.09.2008 tarihli ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 125/1, 125/4, 62/1 ve 52/4. maddeleri uyarınca 1.740 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve aynı yasanın 129/3. maddesi uyarınca eyleminin karşılıklı olması nedeniyle sanığa ceza verilmekten vazgeçilmesine karar verildiği, karara karşı sanık tarafından temyiz yasa yoluna başvurulduğu, temyiz talebinin, verilen cezanın miktarı itibari ile kesin olduğu gerekçesi ile 05.11.2008 tarihli ek karar ile reddedildiği anlaşılmakla ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlerin temyiz yasa yoluna tabi olması nedeni ile sanığın başvurusunun usulüne uygun olduğu kabul edilerek ve mahkemenin temyiz talebinin reddine dair 05.11.2008 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK’nın 129/3. maddesi uyarınca hakaret suçunun karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde doğrudan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek sanığa adli para cezası tayin edildikten sonra ceza vermekten vazgeçilmesine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; Sanığın “5237 sayılı TCK’nın 125/1, 125/4, 62/1 ve 52/4. maddeleri uyarınca 1.740 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin kısmın hükümden çıkartılmasına ve sanığa ceza verilmesine yer olmadığına, 17/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.