MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü; Sokakta park halinde duran otomobilin kilitli kapısını zorlayarak açıp çalan sanıkların eyleminin, 5237 sayılı TCY.nın 142.maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı madde ve fıkranın (e) bendi ile uygulama yapılması, her iki fıkradaki ceza sürelerinin aynı olması nedeniyle, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş oldukları suçtan hapis cezası ile mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CYUY.nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasanın 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCY.nın 53/1.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “sanıklara verilen hürriyeti bağlayıcı ceza gereği 5237 sayılı TCY.nın 53/1, a, b, c, d, e bentlerindeki haklardan infaz tamamlanıncaya kadar, aynı Yasanın 53/1-c maddesinde belirtilen “kendi altsoyu” üzerindeki velayethakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.