MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : Hırsızlık, mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Gerekçeli kararın, sanığın aynı konutta oturan annesine tebliğ edildiği 15/03/2013 tarihinde, sanığın başka bir suçtan cezaevinde olduğunun anlaşılması karşısında; yapılan tebliğ işleminin geçersiz ve sanığın 29/07/2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu, belirlenerek yapılan incelemede; 1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;Tanık ...'ın suça konu aracı gece saat 03.30'da iki şahsın ittiklerini gördüğüne dair beyanı dikkate alındığında, atılı suçun geceleyin işlendiği sabit olduğunun anlaşılmasına rağmen, sanık hakkında TCK'nın 143.maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Sanığın müştekiye ait aracın kilidini kırarak çalması şeklindeki eyleminin, hırsızlık suçunun konusu ile mala zarar verme suçunun konusunun ve korunan hukuki yararın aynı olması nedeniyle, ayrıca mala zarar verme suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden, bu suçtan da mahkumiyet kararı verilmesi,Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 17/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.