Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4904 - Karar Yıl 2015 / Esas No : 1888 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ : Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkDosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıkların eylemi hükmün gerekçesinde belirtildiği gibi dolandırıcılık suçunu oluşturmakla birlikte TCK'nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçunu değil, Ceza Genel Kurulu'nun 04/02/2014 tarihli, 2013/15-262 Esas ve 2014/37 Karar sayılı ilamında da belirtildiği gibi aldatma aracı olarak kullanılan "büyüyü bozma ya da nazar giderme" vb. hususların katılanın algıladığı dini inanç ve duygulara yönelik olmasına, sanıkların etkisinde kalan katılanın bu duygularının istismar edilerek irade özgürlüğünün baskı altına alınması sonucunda sanıklara altınlarını vermesine göre, sanıkların eylemi dini inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık suçunu oluşturmaktadır.Bu itibarla, sanıkların eylemlerinin TCK'nın 158/1-a maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmadığına ilişkin delilleri takdir ve tartışma görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek sanıkların yargılanması için görevsizlik kararı verilmesi gerekirken duruşmaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 10/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.