MAHKEMESİ :Sulh Ceza MahkemesiSUÇ : HakaretHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın daha önce kasıtlı suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan, 5271 sayılı CYY’nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmama” koşulunun bulunmaması nedeniyle,sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;Sanığın, üzerine atılı hakaret suçunu alenen işlemiş olması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1- Adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikte birden fazla ilam bulunan sanık hakkında 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gözetilerek hangi hükümlülüğün tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.’nun 53/1. maddesi uygulanırken, (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca koşullu salıverme tarihine kadar uygulanabileceği, diğer haklar yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılacağı gözetilmeden, sanığın hapis cezasının infazı süresince TCK. 53/1-(a),(b),(d) maddesindeki haklardan mahrumiyetine, (c) bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar mahrumiyetine karar verilmesi, (e) bendindeki haklardan ise mahrumiyetine karar verilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CYUY.nın 321. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan ve sanığın sabıkasında en ağır cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerekip sanığın adli sicil kaydına göre Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 28.11.1999 tarih, 1998/168 Esas ve 1998/8 sayılı ilamına konu 20 yıl 1 gün hapis cezasına ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiğinden "Sanığın mükerrir olduğu anlaşıldığından hükmolunan cezanın TCK.nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ile ''sanığın, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyeti neticesi olarak TCK'nın 53/1-(a),(b),(d) maddesindeki haklarından bihakkın tahliye tarihine kadar, 53/1-c maddesindeki haklarından şartla tahliyesine kadar yoksun bırakılmasına” ilişkin bölümlerin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “Sanığın, Giresun Ağır Ceza Mahkemesinin 28.11.1999 tarih, 1998/168 Esas ve 1998/8 sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK'nın 448. maddesi gereğince hükmolunan 20 yıl 1 gün hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından TCK.nın 58/6 maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve aynı madde uyarınca cezasının infazından sonra hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ve ''5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin koşullu salıverme tarihine kadar, diğer haklar yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar uygulanmasına'' karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.