Anasayfa /
İçtihat /
Yargıtay Karar No : 4775 - Karar Yıl 2016 / Esas No : 28572 - Esas Yıl 2014
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSuç : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanık ...’in yokluğunda verilen kararın, sanığın ek savunmasının alınması sırasında mahkemeye bildirdiği ve bilinen son adresi olan “... Mah. ...Sok. No:..., Merkez/....” adresine tebliğe çıkartılmadan, doğrudan mernis adresine tebliğ olunduğu, bu yönüyle yapılan tebliğ işlemi geçersiz olduğundan, temyiz isteminin reddine ilişkin 09/04/2012 tarihli ek kararın kaldırılmak suretiyle temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede; TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanığın adli sicil kaydına konu ve tekerrüre esas olan en ağır cezaya ilişkin ...Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2008 gün ve 2006 /347 -2008/128 sayılı 17/06/2008 tarihinde kesinleşen 2 yıl hapis cezasını içeren ilamı yerine, daha hafif cezayı içeren ... Asliye Ceza Mahkemesinin 25/07/2007 gün ve 2006/402- 2007/514 sayılı aynı suçtan 1 yıl hapis cezasını içeren ilamı tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın, diğer sanıkla birlikte çaldığı suça konu yüzüklerin, hakkında dava açılmadan önce katılana iade edilmiş olması nedeniyle etkin pişmanlık hükümleri uygulanmak suretiyle verilen cezadan TCK'nın 168/1. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılmış ise de, aynı maddenin 2. fıkrasındaki indirim oranının 1/2'ye kadar olduğu dikkate alındığında, yapılacak indirimin ½ oranından daha fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.