Tebliğname No : 2 - 2013/125955MAHKEMESİ : Karabük 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 08/01/2013NUMARASI : 2012/474 (E) ve 2013/5 (K)SUÇLAR : Karşılıksız yararlanma, iftira Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1- 6352 sayılı yasanın geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Dairemizin 23.07.2012 günlü iade kararının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu, daha önce iftira suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu, Dairemizin iade kararından sonra iftira suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik hükümve bu hükme yönelik yapılan itiraz üzerine verilen karar hukuken geçersiz olup, sanık hakkında iftira suçundan 04.12.2008 tarihinde verilen karara yönelik temyiz talebi üzerine yapılan incelemede; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Hükümden önce 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesi uyarınca ve bu maddenin 6.fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 Sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 08.01.2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde: 02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanunun Geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde, "yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı karar verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi" olduğu değerlendirilip, anılan Kanunun Geçici 2. maddesi gereğince; ödemeyi yapmak üzere süre isteyen sanığa "süresi içinde doğan zararı giderdiği takdirde hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verileceği” hususunda bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile sanığa makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininin gerekli olduğu gözetilmeden, gerekli bildirimde bulunulmadan yasal süre geçirilip yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 20/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.