Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4292 - Karar Yıl 2011 / Esas No : 55488 - Esas Yıl 2009





Tebliğname No : 4 - 2007/267454MAHKEMESİ : Yayladağı Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 11/07/2007NUMARASI : 2007/78SUÇ : Hakaret,tehditDosya incelenerek gereği düşünüldü;647 Sayılı Kanunun 5/4. maddesi uyarınca, sanığa tehdit suçundan verilen ve suç tarihindeki adli para cezasının alt sınırının altında kalan adli para cezalarının taksitle ödenmesine karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1)-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 09.02.2004 yerine 09.01.2004 olarak yanlış yazılması, 2)-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve katılanın dosyaya yansıyan maddi bir zararının da bulunmadığı gözetilmeden sanığın duruşmadaki tutum ve davranışları ve duruşmadaki beyanı da dikkate alındığında, suçun işlenmesiyle mağdurların uğradığı zararı aynen iade ve tazmin suretiyle tamamen gidermeyeceği ve mağdurlara ödemede bulunmayı kabul etmediği anlaşıldığından hakaret suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 3)-Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231.maddesi uyarınca ve bu maddenin 6.fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7.maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; tehdit suçundan hükmolunan cezaların tür ve süresine göre bu suçtan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.03.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.