Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 426 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 24140 - Esas Yıl 2012





Tebliğname No : 2 - 2012/118634MAHKEMESİ : Mersin 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 19/03/2012NUMARASI : 2005/708 (E) ve 2012/300 (K)SUÇ : Hırsızlık, İşyeri dokunulmazlığını bozmak, Mala zarar vermek Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-) Kovuşturma evresinde, 10.11.2010 tarihinde başka suçtan cezaevinden duruşmaya getirtilerek ek savunması alınan ve hüküm tarihinde aynı yer yargı çevresindeki Mersin E Tipi Kapalı Ceza İnfaz kurumunda başka suçtan hükümlü bulunduğu uyap kayıtlarından anlaşılan sanık G.. E..’in duruşmada hazır edilmesi veya talebi halinde duruşmalarda bulunmaktan bağışık tutulması konusunda karar verilmesi gerektiği gözetilmeden karar duruşmasında hazır bulundurulmadan mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nun l96. maddesine aykırı olarak şekilde savunma hakkının kısıtlanması, 2-) Aynı suçtan dolayı sanık olan ve çocuk olması nedeniyle soruşturma evresinde dosyası ayrılan M.. G... hakkındaki soruşturmanın sonucu araştırılarak dava açılmış ve olanaklı ise davaların birleştirilmesi aksi durumda dava dosyası getirtilerek dosya arasına konulması kanıtların birlikte değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, 3-) Dosya içeriğine ve toplanan delillere göre sanıkların eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nun 493/1 maddesin göre lehe olduğu kabul edilen 5237 sayılı TCK’nun aynı suça uyan 142/1 maddesinin yanı sıra aynı kanunun 151/1 ve 116/2-4, 119/1-c maddelerine uyan mala zarar vermek ve geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozmak suçlarının suç tarihi itibariyle uzlaşmaya tabi olduğu gözetilerek 5271 sayılı CMK’nun 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma işlemleri yapılmadan yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, 4-) 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, sanıkların yararına olan hüküm önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından, dosya içeriğine göre sanıkların eylemine uyan 765 sayılı TCY’nın 493/1-son, 522. maddeleriyle 5237 sayılı Yasanın 142/1-b, 116/1, 119/1-c, 151/1. maddeleri uyarınca uygulama yapılıp, her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasanın belirlenmesi gerekirken, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarında uzlaşma olanağın araştırılıp değerlendirme yapılmadan eksik soruşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, 5-) Sanık B.. C.. hakkında 5237 sayılı TCK’nun 7/3. maddesi gereğince 01/06/2005 tarihinden önce işlenen suçlarda 5237 sayılı TCK’nun ilgili hükümlerinin sanık lehine olduğunun kabulü halinde aynı Kanunun 58.maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 17.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.