Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 4240 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 25081 - Esas Yıl 2011





Tebliğname No : 4 - 2007/176922MAHKEMESİ : Susuz(Kapatılan) Sulh Ceza MahkemesiTARİHİ : 08/05/2007NUMARASI : 2005/59 (E) ve 2007/23 (K)SUÇ : Hakaret Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın daha önce kasıtlı suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için aranan, 5271 sayılı CYY’nın 231/6.maddesinin (a) bendinde yazılı “kasıtlı bir suçtan mahkum olmama” koşulunun bulunmaması nedeniyle,sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede; Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Sanığın, olay öncesi yakınanın da kendisine telefonda hakaret ettiğini, bu sırada yanında bulunan R.D. E.M.ve M. M. da bu hakareti duyduklarını iddia etmesi, tanık olarak dinlenen Rüstem'in, yakınanın hakaret etmediğini belirtmesi, diğer tanık Ergin'in ise sanığın savunmasını doğrulaması karşısında, sanık tarafından tanık olarak gösterilen M. M. da dinlenmesinden sonra, tanık beyanlarının kararda tartışılması ve hangi tanık beyanına neden üstünlük tanındığının da gerekçeleriyle birlikte açıklanması suretiyle, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 129/3. maddesinin uygulanma olanağı değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi, 2- Kabule göre de; Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret suçundan, 5237 sayılı TCK'nun 125/3-a maddesi uyarınca seçenek yaptırımlardan adli para cezası tercih edilerek alt sınırdan hüküm kurulurken, temel cezanın 365 gün yerine, 360 gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini, 3- Adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu anlaşılan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına hükmolunmaması, Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04/03/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.