Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 40 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 10000 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;Sanığın tekerrüre esas alınan,Asliye Ceza Mahkemesinin 17.10.2008 gün ve 2007/861 esas 2008/742 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK.nun 141. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılıp aynı Yasanın 51. maddesi uyarınca cezasının ertelenerek 3 yıl denetim süresi belirlendiği 03.12.2008 tarihinde hükmün kesinleştiği ve TCK.nun 51/8 maddesine göre denetim süresi suç işlemeden geçirildiği için cezanın 03.12.2011 tarihi itibarıyla infaz edilmiş sayıldığı,bu şekilde belirlenen infaz tarihinden itibaren TCK.nun 58/2-b maddesinde belirlenen 3 yıllık süre dolmadan dosyadaki suç işlendiğinden,sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu hususa dayanan bozma görüşü benimsenmemiş ve dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;5237 sayılı TCK.nun 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından,vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-c maddesinde öngörülen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıvermeye kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.