MAHKEMESİ :Çocuk MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, Mala zarar vermeHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;A-Sanık hakkında, mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Yasanın 26.maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.madde uyarınca hüküm tarihi itibariyle temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.'nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,B-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz itirazlarına gelince, Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, 1-Sanık müdafinin, 17.11.2011 tarihli celsede sanık hakkında ceza tayin edilirken lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesine göre, bu talebin 5237 sayılı TCK.nun 62.maddesini kapsadığı nazara alınarak, hüküm kurulurken başkaca indirim maddesi uygulanmasına yer olmadığına karar verilirken gerekçe gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, 2-Ertelemeye yer olmadığına karar verilirken, 5237 sayılı TCK.nun 51.maddesi gereğince sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatın oluşup oluşmadığı hususunu irdeleyen gerekçeye dayandırılması gerektiğinin nazara alınmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 12/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.