MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozmaHÜKÜM : BeraatDosya incelenerek gereği düşünüldü;1- 6352 sayılı Yasanın Geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra kurulan hüküm hukuken geçersiz olup sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 20/03/2012 tarihli hükme ilişkin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,2-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 22/01/2013 tarihli hükme ilişkin temyiz itirazlarına gelince,02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, katılan kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurumun zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, “şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasının Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, bu hususta sanığa geçerli bir tebligat yapılamadığı gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA , 12/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.