Tebliğname No : 2 - 2014/266340MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Çocuk MahkemesiTARİHİ : 20/12/2012NUMARASI : 2009/538 (E) ve 2012/849 (K)SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar vermeDosya incelenerek gereği düşünüldü;I-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,II-Suça sürüklenen çocuk hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan verilen hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve konut dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve suça sürüklenen çocuğun kasıtlı bir suçtan mahkumiyetinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuğun kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “Şartları oluşmadığından sanık hakkında 5271sayılı CMK'nın 231. maddesinin uygulanmasına takdiren yer olmadığına” biçimindeki dosya içeriğine uygun olmayan, yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.