MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü;5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Sanık ...'ın, müştekinin kendisine 50 TL para üstü vermesi sırasında müştekinin elinde 1820 TL tutarındaki tüm parayı da gazeteye sarıp zarfa yerleştirmek bahanesiyle alıp, parayı zarfa koyuyormuş gibi yaparak 1820 TL'sini çalması ve boş olan zarfı müştekiye iade etmesi biçiminde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/2-b maddesi uyarınca hüküm kurulması,2-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 Sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,3- Sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamlardan, en ağırı olan İstanbul 10. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2006/234 Esas ve 2008/426 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/77 Esas ve 2006/283 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde tekerrür hükümleri bakımından 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 16/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.