Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 3107 - Karar Yıl 2013 / Esas No : 1677 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:Yokluğunda verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin gerekçeli kararın 30.07.2012 günü, sanığın mernis sisteminde kayıtlı adresine Tebligat Kanununun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın 05.05.2010 ve 08.05.2010 tarihli duruşmalarda mahkemeye bildirmiş olduğu adres ile gerekçeli kararın tebliğe çıkartıldığı mernis sisteminde kayıtlı adresin birbirinden farklı olduğu, bu nedenle mernis sistemindeki adrese yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz istemi öğrenme üzerine süresinde kabul edilerek, yerel mahkemenin 22.11.2012 tarih ve.... sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir. Ancak;1-Adli sicil kaydında tekerrüre esas alınabilecek nitelikte birden fazla ilam bulunan sanık hakkında 5275 sayılı Yasanın 108/2. maddesi gözetilerek hangi hükümlülüğün tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,2-Sanık hakkında (c) bendinde belirtilen, velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler üzerindeki yetkileri yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar uygulanabileceğinin gözetilmememesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 Sayılı CYUY.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan ve sanığın sabıkasında en ağır cezayı içeren ilamın tekerrüre esas alınması gerekmekle, ....10.02.2004 tarih, .... sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK.nın 493/1. maddesi gereğince T.C. YARGITAY 2. Ceza DairesiTÜRK MİLLETİ ADINAY A R G I T A Y İ L A M I -2-hükmolunan 2 yıl 8 ay 1 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına ve TCK'nun 53/1-c maddesinde belirtilen, velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin kendi alt soyu üzerindeki yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar uygulanmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.