Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 30893 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 22777 - Esas Yıl 2014





Tebliğname No : 2 - 2013/363488MAHKEMESİ : Turgutlu 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 17/05/2013NUMARASI : 2012/598 (E) ve 2013/317 (K)SUÇ : Karşılıksız yararlanma ve mühür bozma Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 6352 sayılı Yasa'nın 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca Dairemizin 19.07.2012 tarihli iade kararı sadece elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olup, daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurusu geçerli olduğundan sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 19/02/2008 tarihli mahkumiyet kararı ile karşılıksız yararlanma suçundan 17.05.2013 tarihli mahkumiyet kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; 25/09/2007 tarihli duruşmada sanığın cezalandırılmasını isteyen ancak davaya katılmak isteyip istemediği sorulmayan şikayetçi kurum vekilinin hükmü temyiz etmesi karşısında; katılma iradesinin açıkça anlaşılması nedeniyle 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca mühür bozma suçundan açılan kamu davasına katılmasına karar verilerek yapılan incelemede; I) a- Katılan kurumdan tutanağa konu elektrik sayacının mühür altına alınıp alınmadığı sorularak, TCK'nın 203. maddesindeki suçun unsuru olan " usulünce katılan kurumca düzenlenmiş, sayaca ait mühürleme tutanağı" getirtilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve ara??tırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi, b- Mühür bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün tarihinden önce 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa’nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 231.maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasa'nın 7. maddesi ile eklenen cümle de gözetilerek; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmemesi, II) a-02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanun’un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanık ya da sanıkları hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi olduğu gözetilerek, anılan Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca; öncelikle, sanığa karşılıksız yararlanma suçundan, bilirkişi tarafından hesaplanacak, " normal tarifeye göre vergisiz ve cezasız kaçak kullanım bedelini ödeyerek şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasa'nın geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine ” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, karşılıksız yararlanma suçundan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, b-Kabule göre de; 1-Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 163/3. maddesi kapsamında bulunmasına karşın mahkemece hatalı değerlendirme ile aynı Yasanın 163/1. maddesi uyarınca sanığın cezalandırılmasına karar verilerek sanığa eksik ceza tayini, 2- Sanığa verilen 1 ay 20 gün süreli hapis cezası ertelendiği halde, 5237 sayılı TCK'nın 53/4. maddesinde yer alan düzenleme karşısında, aynı Kanun'un 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden istem gibi BOZULMASINA, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.