MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmaHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü:I-Suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;İşyeri dokunulmazlığını bozma suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı Yasa'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, II-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;Temyiz dışı sanık ...'ı babası ...'in, suça sürüklenen çocuktan aldığı, montun cebinden çıkan anahtar ve cep telefonunu kolluk görevlilerine teslim ederek, mont dışında kısmi iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında; kısmi iade nedeniyle mağdurdan,suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/1-4. maddesinin uygulanmasına rızası olup olmadığı sorularak anılan maddenin uygulanma koşulları araştırılıp sonucuna göre etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 11/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.