Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 289 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 7451 - Esas Yıl 2013





Tebliğname No : 2 - 2012/84847MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 08/12/2011NUMARASI : 2011/547 (E) ve 2011/623 (K)SUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : Mahkumiyet Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların 5237 sayılı TCK'nın 53/1.maddesindeki haklarında ne kadar süreyle yoksun bırakılacağı kararda belirtilmemişse de; 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılacağının infaz sırasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden, tebliğnamedeki bu husustaki bozma düşüncesine katılınmamıştır. Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; I-Sanık A.. K..'ın, mağdura ait aracın camının aralık olduğuna ilişkin savunması ile kamera kayıtlarından, camı aralık olan aracın içerisinden mağdura ait çantanın çalınması şeklinde gerçekleştiği anlaşılan eylemin, 5237 sayılı TCK'nın 141/1 maddesinde düzenlenenen hırsızlık suçuna uyduğu gözetilmeden eylemin nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı yasanın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması, II-Kabule göre de; 1-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 143 maddeleri uyarınca belirlenen hapis cezası, aynı yasanın 62. maddesi uyarınca, 1/6 oranında indirilirken, hesap hatası sonucu, 2 yıl 1 ay yerine, 2 yıl 5 ay hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza belirlenmesi, 2-Sanık Ö.. A..'nin adli sicil kaydında yer alan en ağır cezayı içeren Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/04/2007 tarih ve 1056-119 sayılı ilamı yerine Ankara 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.05.2008 tarih ve 950-476 sayılı ilamı ile belirlenen adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK'un 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olan ve aynı Yasanın 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas alınamayacak olan ilamın 5237 sayılı TCK’nın 58/6-7. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınarak mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek süre yönünden 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 14/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.