Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28828 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 36261 - Esas Yıl 2013





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Hırsızlığa teşebbüsHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanıkların hırsızlık suçunu tamamladıktan sonra kesintisiz takip olmaksızın başka yerde kolluk görevlileri tarafından yakalandığının anlaşılması karşısında, suçun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüste kaldığı kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması ve 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesindeki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCK’nın 522. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlanmak dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığı” nın 5237 sayılı Yasa'ya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun; daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinmesi kadar değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanıkların kişiliği de değerlendirilerek, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği düşünülmeden, somut olayda sanıkların eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek koşulları bulunmadığı halde, bu maddeye amacının dışında yorumlar getirilerek anılan madde uyarınca cezadan indirim yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır. 1-Sanık ... hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde;Dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Dosya içerisindeki sanığa ait... Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin Sağlık Kurulu raporu ile ‘remisyonda psikotik bozukluk’ teşhisi konulduğunun belirtilmesine göre, sanığın 19.01.2012 tarihinde işlediği iddia edilen hırsızlığa teşebbüs suçunun hukuki anlam ve sonuçlarını kavrama yeteneğini azaltacak derecede akıl zayıflığının etkisi altında olup olmadığı ve 5237 sayılı TCK'nın 32. maddesi kapsamında cezai ehliyetini etkileyen akıl hastalığı bulunup bulunmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu yada Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanelerinden rapor aldırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.