Anasayfa / İçtihat / Yargıtay Karar No : 28711 - Karar Yıl 2014 / Esas No : 26492 - Esas Yıl 2014





MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : HırsızlıkHÜKÜM : MahkumiyetDosya incelenerek gereği düşünüldü; I-Hükümlü ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, II-Hükümlü ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde; Konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi halinde; eylemin uzlaşma kapsamı dışında olduğu, mala zarar verme suçundan uzlaşma nedeni ile ceza verilmese dahi hükümlünün 5237 sayılı Yasa'nın 142/1.b, 116/4 ve 119/1.c maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verildiğinde 765 sayılı TCK hükümlerine göre verilen cezaya oranla açıkça fazla olduğu anlaşıldığından, mahkeminin hükümlü hakkında 765 sayılı TCK hükümlerini uygulamasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki lehe kanun değerlendirmesi yapılırken konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından taraflara uzlaşma teklifi yapılmaması nedeniyle bozma isteyen düşünceye iştirak olunmamış, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 765 sayılı Yasa kapsamında verilen hükümde; 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluluklarına hükmedilerek karma uygulama yapılması,Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, ancak, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.