Tebliğname No : 2 - 2012/278885MAHKEMESİ : Büyükçekmece 1. Asliye Ceza MahkemesiTARİHİ : 26/10/2010NUMARASI : 2005/89 (E) ve 2010/1391 (K)SUÇ : Hırsızlık Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- 01.12.2004 günlü olay yeri inceleme raporuna, katılanın anlatımlarına ve 21.02.2005 tarihli bilirkişi raporuna göre; sanığın muhkem olduğu belirlenen sürgülü balkon kapısının alt kısmını sert bir cisim ile zorlayıp açmak suretiyle katılana ait eve girerek hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında; suçun anahtarla ya da diğer bir aletin anahtar gibi kullanılarak kilit açmak suretiyle gerçekleştirildiğine ilişkin kanıt bulunmadığı gözetilmeden, uygulama olanağı bulunmayan 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesi uyarınca hüküm kurulması, 2- 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleri uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Yasa'nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; gece sayılan zaman diliminde muhkem olduğu belirlenen kilitli balkon kapısını sert bir aletle zorlayıp zarar vermek vermek suretiyle açarak katılanın konutuna girip atılı suçu işleyen sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143. maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Yasa'nın 116/1-4 ve katılanın şikayetçi olması karşısında 151/1. maddelerine uyan geceleyin konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu ve bu suçlar yönünden CMK'nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522 (değere ilişkin hükümler), 81. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 143, 116/1-4, 151/1 (konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaşma koşuları değerlendirilerek) maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, her iki Yasa'ya göre cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenmesi zorunluluğu gözetilmeyerek hüküm kurulmak suretiyle 5252 sayılı Yasa'nın 9/3 maddesine muhalefet edilmesi, Kabule göre de; İddianame ile sanık hakkında 765 sayılı TCK'nın 493/1, 522. maddelerinin tatbiki istenilerek dava açıldığı halde, ek savunma hakkı tanınmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d, 53. maddeleri uyarınca hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesine muhalefet edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakları gözetilmek suretiyle istem gibi BOZULMASINA, 25.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.